• Rada Unii Europejskiej przyjęła dyrektywę ustanawiające zasady wspólnego rynku wewnętrznego gazów odnawialnych, gazu ziemnego i wodoru.
• Nowe przepisy mają sprzyjać w transformacji energetycznej.
• Zgodnie z dyrektywą, już od 2049 r. nie będą zawierane długoterminowe umowy na gaz kopalny.
• Zobacz także: Komiks o zabijaniu polityków PiS, Konfederacji i uczestników Marszu Niepodległości w księgarniach

Rada Unii Europejskiej przyjęła dyrektywę ustanawiające zasady wspólnego rynku wewnętrznego gazów odnawialnych, gazu ziemnego i wodoru oraz reformujące istniejące prawodawstwo UE dotyczące gazu. Jak wskazuje rozporządzenie, nowe przepisy mają sprzyjać w transformacji energetycznej oraz w zakresie dekarbonizacji.

Pakiet gazowy określa zasady organizacji rynku gazu ziemnego i ustanawia ramy dla rozwoju przyszłego rynku wodoru, w tym dedykowanej infrastruktury wodorowej. Zawiera szczegółowe zasady transportu, dostaw i magazynowania gazu ziemnego i wodoru.

Nowe przepisy wzywają do zintegrowanego i przejrzystego planowania sieci w całej UE, zgodnie z zasadą "przede wszystkim efektywność energetyczna". Operatorzy sieci gazowych i wodorowych mają przygotować 10-letni plan rozwoju sieci w UE - czytamy w komunikacie.

Czytaj więcej: Jakość kanałów wentylacyjnych: kluczowe cechy i co warto wziąć pod uwagę? [Materiał promocyjny]

Unijna polityka klimatyczna. Europa w 2050 roku odetnie się od paliw kopalnych

Wycofanie paliw kopalnych do 2050 r. to naczelna polityka Brukseli. Wobec tego, aby zapewnić lepsze warunki do wprowadzania zmian, już od 2049 r. nie będą zawierane długoterminowe umowy na gaz kopalny. Państwa członkowskie mają zapewnić obniżki i zachęty taryfowe, aby ułatwić integrację rynków i systemów, zwłaszcza w przypadku rodzącego się rynku wodoru, a tym samym zapewnić sprawiedliwą transformację.

Utworzony zostanie także dobrowolny mechanizm wsparcia rynku wodoru przez pięć lat. Państwa członkowskie obejmują ochronę przed odłączeniami i wyznaczanie dostawców ostatniej szansy w celu zapewnienia ciągłości dostaw.

Państwa członkowskie będą miały zaledwie dwa lata na dostosowanie dyrektywy do swojego ustawodawstwa krajowego.