Biografia szefa ONR zamordowanego przez Niemców w Auschwitz już w księgarniach
Nakładem Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej ukazała się praca „Jan Mosdorf (1904–1943). Życie i myśl polityczna” autorstwa doktora Mateusza Kofina. IDMN informuje, że „licząca niemal 600 stron praca została podzielona przez autora na dwie części – biograficzną, w której rekonstruuje szczegółowo życie i działalność Mosdorfa oraz drugą, ukazującą jego myśl polityczną i dorobek pisarski”.
Według doktora Krzysztofa Kawęckiego „rozprawa dr. Mateusza Kofina to ważne opracowanie, którego bohaterem jest jeden z najwybitniejszych narodowców młodego pokolenia Polski Niepodległej. Autor w wyczerpujący i wszechstronny sposób opisał zarówno działalność, jak i myśl polityczną jednego z przywódców Obozu Narodowo-Radykalnego [...]. Praca zasługuje na wysoką ocenę merytoryczną. Autor wnikliwie ukazał jego środowisko rodzinne i genealogię rodu, lata nauki w gimnazjum i na Wydziale Prawa UW oraz pierwsze lata aktywności społecznej. Wnikliwie przedstawiona została działalność Mosdorfa w organizacjach narodowych – Związku Akademickim Młodzież Wszechpolska, Obozie Wielkiej Polski i Obozie Narodowo-Radykalnym”.
Zdaniem doktora Wojciecha Muszyńskiego praca Mateusza Kofina „praca stanowi pełnowartościową pozycję biograficzną o dużych walorach naukowych. Jest to zdecydowanie nowatorska praca, gdyż dotychczasowe publikacje o Mosdorfie miały charakter przyczynkarski, a zatem niepełny: koncentrowały się albo wyłącznie na jego działalności politycznej, albo publicystyce czy wkładzie w polską myśl filozoficzną. W tym przypadku mamy do czynienia z kompendium wiedzy o tej zapomnianej i mało znanej postaci, przybliżającym także historyczne tło, czyli czasy, w których Mosdorf żył i działał”.
Plugawi ideowi pogrobowcy komuny non stop szkalują polskich patriotów z przedwojennego ruchu narodowego i narodowo radykalnego, przyrównując ich do niemieckich nazistów, którzy w rzeczywistości mordowali polskich nacjonalistów. Fakty dla czerwonych (występujących współcześnie na scenie politycznej w tęczowym przebraniu lub pod niebieską szmatą z dwunastoma gwiazdkami) nie mają znaczenia.
Ofiarą lewicowych kłamstw są między innymi przedwojenni działacze Obozu Narodowo Radykalnego, którzy bohatersko walczyli z niemieckim okupantem podczas II wojny światowej i byli mordowani przez Niemców. Dziś degeneraci zaczadzeni lewicowymi bredniami nazywają ich bezpodstawnie niemieckimi kolaborantami i kłamliwie obarczają odpowiedzialnością za holocaust.
Jednym ze szkalowanych przez lewicowych degeneratów polskich bohaterów i męczenników zamordowanych jest Jan Mosdorf założyciel ONR, zabity w wieku 39 lat przez Niemców w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz. Dzień jego śmierci 11 października 1943 powinien być dniem narodowej pielgrzymki narodowców do obozu Auschwitz, miejsca męczeńskiej śmierci licznych polskich nacjonalistów.
Jan Mosdorf jak można dowiedzieć się z Wikipedii „urodził się 17 maja 1904 [...]. Uczęszczał w Warszawie do Gimnazjum Filologicznego im. gen. Wojciecha Chrzanowskiego. W 1922 zdał maturę i został studentem Uniwersytetu Warszawskiego. Początkowo studiował prawo, później filozofię. W październiku 1928 otrzymał dyplom magisterski z filozofii na podstawie pracy ''Poglądy etyczne Zygmunta Balickiego''. Naukę kontynuuje na Sorbonie w Paryżu. W 1934 roku uzyskuje stopień doktora filozofii na podstawie rozprawy ''Filozofia dziejów Augusta Comte’a'', pisanej pod kierunkiem Władysława Tatarkiewicza”.
Założyciel ONR Jan Mosdorf „z endecją związany od czasów nauki w gimnazjum, jako uczeń był członkiem tajnej organizacji związanej z Ligą Narodową. Od początku studiów należał do organizacji młodzieżowych, m.in. do Młodzieży Wszechpolskiej. Był stałym publicystą pism młodzieży akademickiej „Akademik Polski”, „Szczerbiec”, publikował także na łamach: „Gazety Warszawskiej”, „Prosto z Mostu”, w „Awangardzie” i tygodniku „Myśl Narodowa”. [...] w grudniu 1928 r. został wybrany prezesem Rady Naczelnej MW, co uczyniło go głównym reprezentantem organizacji na kilka lat. Równocześnie działa w Obozie Wielkiej Polski”.
Walcząc o równouprawnienie studentów słowiańskiego pochodzenia (Polaków, Białorusinów i Ukraińców) dyskryminowanych nadreprezentacją wśród studentów Żydów (nieadekwatną do odsetka Żydów w społeczeństwie), domagał się (wraz z innymi narodowymi radykałami), by miejsca na studiach przyznawane były proporcjonalnie do udziału danej grupy etnicznej w społeczeństwie – postulaty niczym się nie różniły od akcji afirmacyjnej w USA, która miała na celu zapewnienie miejsc na studiach dyskryminowanym Afroamerykanom.
Jan Mosdorf należał do Obozu Wielkiej Polski, po delegalizacji tej organizacji przez dyktaturę sanacyjną (niszczącą w Polsce demokracje i parlamentaryzm) kierował Sekcja Młodych Stronnictwa Narodowego. W 1934 wraz z innymi narodowymi radykałami (ideowo wywodzącymi się z ruchu monarchistycznego i korporacji studenckich, a nie z endecji – co było źródłem ich sceptycyzmu wobec demokracji) powołał do życia ONR i redagował czasopismo ONR „Sztafetę”.
W ramach niszczenia demokracji i parlamentaryzmu, odbierania Polakom praw i wolności obywatelskich, sanacyjna dyktatura uwięziła liderów ONR w obozie koncentracyjnym w Berezie Kartuskiej.
Jan Mosdorf ukrył się i nie dał się aresztować. Nie angażował się też w działalność ani ONR ''ABC'', ani RNR ''Falanga''. Zajmował się filozofią, współpracując z Władysławem Tatarkiewiczem i pisząc do nacjonalistycznego czasopisma „Prosto z Mostu”.
Pod okupacją niemiecką zaangażował się w konspiracyjną walkę cywilną z niemieckim okupantem w ramach podziemnego Stronnictwa Narodowego i w konspiracyjną walkę zbrojną z Niemcami w ramach Narodowej Organizacji Wojskowej.
W 1940 roku Niemcy aresztowali Jana Mosdorfa. W 1941 roku został przez Niemców wysłany na śmierć jak wielu innych polskich nacjonalistów, do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz. Polscy nacjonaliści uwięzieni i skazani przez Niemców na zagładę stworzyli w Auschwitz konspirację narodową SN. Konspiracja ta liczyła do 100 osób, byli wśród jej działaczy tacy wybitni narodowcy jak Roman Rybarski, i utrzymywała kontakty z innymi polskimi grupami konspiracyjnymi więźniów.
W obozie Jan Mosdorf niósł pomoc i Żydom, za co Niemcy ukarali lidera ONR śmiercią. 11 października 1943 roku Niemcy zastrzelili w Auschwitz Jana Mosdorfa za pomoc Żydom.
