• Walczył w Powstaniu Listopadowym, a po jego upadku wyemigrował do Francji, tam został urzędnikiem bankowym.
• Jego najważniejszymi wynalazkami były m.in.: gazomierz, urządzenie do kopiowani listów i automatyczny sygnalizator kolejowy.
• Był również wynalazcą ręcznego kasownika do biletów, a jego maszyna do liczenia głosów w wyborach - przyczyniła się do rozwoju demokracji.
• Zobacz także: Ministerstwo Edukacji wyrzuci lekcję religii ze szkół? Powstała specjalna petycja. "Działania te są jawną dyskryminacją dzieci i młodzieży"

Jan Józef Baranowski urodził się 7 września 1805 r. w Śmiłowiczach, obecnie są to tereny Białorusi. Najpierw studiował na wydziale matematyczno-fizycznym Uniwersytetu Wileńskiego, ukończył też wydział prawa na tej samej uczelni. Walczył w Powstaniu Listopadowym, a po jego upadku wyemigrował do Francji, tam został urzędnikiem bankowym.

Punktem zwrotnym w życiu Baranowskiego było nawiązanie w latach 40. XIX wieku współpracy z francuską koleją. Wówczas bowiem nastąpiła seria wynalazków, których dokonał i opatentował we Francji.

Co wynalazł Baranowski? 

Jego najważniejszymi wynalazkami były: gazomierz, urządzenie do kopiowani listów, automatyczny sygnalizator kolejowy, maszyna księgowa służąca do kontroli rachunków i maszyna do drukowania biletów o wydajności 5 tys. biletów na godzinę. 

Na Wystawie Krajowej w Paryżu w 1849 roku został nagrodzony medalem ministra robót publicznych.  Otrzymał też złoty medal francuskiego Towarzystwa Zachęty do Wynalazczości. Za maszynę do drukowania biletów Baranowski otrzymał medal na I Wystawie Światowej w Londynie (1851 r.). 

Był również wynalazcą ręcznego kasownika do biletów, a jego maszyna do liczenia głosów w wyborach - przyczyniła się do rozwoju demokracji. 

Czytaj także: Sekrety i skandale kinematografii PRL

Polski geniusz na emigracji 

W ciągu 17 lat pobytu we Francji Baranowski opatentował 17 różnych wynalazków. W 1872 r. Baranowski przeprowadził się do Londynu, gdzie skupił się na pracy nad językami. 

W ostatnich latach życia piastował funkcję podsekretarza Towarzystwa Literackiego w Londynie. W 1884 r. opublikował jeden z pierwszych słowników polsko-angielskich i opracował nowatorski podręcznik dla Anglików do nauki języka polskiego. Zmarł 30 marca 1888 roku w wieku 82 lat.