Dzisiaj obchodzony jest Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych i Obozów Zagłady, ustanowiony przez Sejm w 2006 r. To właśnie 14 czerwca 1940 r. do powstającego niemieckiego obozu śmierci Auschwitz z więzienia w Tarnowie dotarł pierwszy transport 728 polskich więźniów politycznych.

Główne uroczystości upamiętniające 84. rocznicę pierwszej deportacji Polaków do niemieckiego obozu Auschwitz odbędą się w piątek w Harmężach i Oświęcimiu. Weźmie w nich udział kilkunastu byłych więźniów. Patronat nad uroczystościami objął Prezydent Andrzej Duda.

Warto tutaj przypomnieć o postaci bł. bp Michała Kozala, męczennika z Dachau, który do końca życia sprawował Eucharystię, nawet w celi więziennej.

W Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Niemieckich Nazistowskich Obozów Koncentracyjnych wpisuje się postać wspominanego dziś w Kościele bł. bp. Michała Kozala męczennika Dachau, pielgrzyma jasnogórskiego. Na Jasnej Górze znajduje się m_in. obozowy kielich, w którym sprawował Mszę świętą - wspomina Jasna Góra.

Czytaj więcej: Poznaj dzieje husarii – symbolu polskich zwycięstw

Niemieckie zbrodnie wojenne i eksterminacja polskich więźniów politycznych

Transport 728 polskich więźniów politycznych, skierowanych do KL Auschwitz przez dowódcę policji bezpieczeństwa i służby bezpieczeństwa w Krakowie, składał się z żołnierzy września, którzy usiłowali się przedrzeć na Węgry, członków podziemnych organizacji niepodległościowych, gimnazjalistów i studentów. Wśród nich było kilku polskich Żydów – przedstawicieli społeczności, dla której obóz w Oświęcimiu stanie się najważniejszym symbolem martyrologii. Spośród więźniów z pierwszego transportu wojnę przeżyło 239. Pozostali zginęli w obozie lub też ich dalszy los nie jest znany.

Pociąg zaczął się toczyć po bocznicy. Zajechał na rampę obstawioną esesmanami i ludźmi w uniformach podobnych do piżam lub mundurów marynarskich. Każdy z nich trzymał w ręku drąg i przystąpiono do brutalnej akcji wyładunku z pociągu - wspominał jeden z więźniów.

Większość z nich spodziewała się, że trafią w głąb Niemiec – do pracy przymusowej lub jednego z obozów koncentracyjnych powstających już w latach 30.