• Zobacz także: Marszałek Senior ponownie atakuje własny rząd. Polskie biogazownie zostaną wykupione? Sawicki: "Mamy do czynienia z sabotażem gospodarczym"

Legendarny współzałożyciel Komitetu Obrony Robotników, już od 1968 roku związany z antykomunistyczną opozycją, w barwnej opowieści przypomina spór, jaki toczył się w jej łonie od lat 70. Tzw. Lewica laicka z Adamem Michnikiem i Jackiem Kuroniem, nazywana dziś „demokratyczną opozycją”, najpierw sprzeciwiała się bojkotowi wyborów do Sejmu PRL w 1975 i 1980 r., a później, gdy powstała „Solidarność”, nie chciała, by władze związku zostały wyłonione w powszechnym głosowaniu przez 13 milionów jego członków.

Gdy ostatecznie niepodległościowe środowiska przeforsowały w 1981 r. ideę takich wyborów, członkowie lewicy laickiej zostali zmuszeni do jego akceptacji i poddania się demokratycznej weryfikacji. Antoni Macierewicz przypomina, że Adam Michnik z tego powodu zapisał się do spółdzielni mleczarskiej w Górze Kalwarii niedaleko Warszawy, ale nie uzyskał tam wystarczającego poparcia, by móc zostać delegatem na zjazd związku.  

Także w 1989 r. „demokratyczna opozycja” uznała pomysł atrapy wyborów, w wyniku których od woli wyborców zależało obsadzenie zaledwie 35 procent miejsc w Sejmie za zupełnie wystarczający. Dziś „wybory” z 4 czerwca 1989 r. przedstawiane są jako święto wolności, mimo że - jak przypomina Antoni Macierewicz – wykluczono z nich dużą część środowisk niepodległościowych i narodowo-katolickich.

W rezultacie tamtych wydarzeń Polacy na długie lata utracili wiarę w sens udziału w głosowaniach, czego wyrazem była mizerna frekwencja wyborcza. Przełamanie impasu nastąpiło dopiero w roku 2015, gdy Polacy przebudzili się i postanowili zmienić polską politykę oraz jej wpływ na ich życie za pomocą kartki wyborczej.

Zachęcamy do wysłuchania krótkiego, lecz przesyconego faktami i trafnymi diagnozami wykładu Antoniego Macierewicza, który jest fragmentem jego dłuższego wystąpienia, dostępnego w całości na youtoube’owym kanale Wydawnictwa Biały Kruk.