Jan Paweł II zredukowany do kremówek

Politykom PiS, którzy pozują z fotkami papieża Polaka, bluźnierczo przyjmują komunię świętą, jednocześnie głosując w parlamencie przeciwko społecznym projektom zakazu aborcji i nie zgłaszają własnych projektów ustaw chroniących życie, warto przypomnieć nauczanie papieża Polaka o odrażającej naturze mordowania nienarodzonych dzieci.

Nauczanie świętego Jana Pawła II powinno skłonić polskich katolików do popierania w wyborach tylko tych polityków, którzy konsekwentnie działają na rzecz zakazu aborcji w Polsce. Wielu polityków udających katolików popiera aborcję eugeniczną, czyli zabijanie nienarodzonych dzieci tylko dlatego, że zostały posądzone o bycie niepełnosprawnymi lub chorymi.

Dziś w Polsce mordowane są dzieci, których życie ma rzekomo stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia matki. W rzeczywistości praktycznie nie zdarza się, by poczęte dziecko zagrażało życiu matki. Państwo polskie zezwala też na mordowanie dzieci, których rodzice złamali przepisy, np. poprzez stosunek prawie 15-letniego nastolatka ze swoją 18-letnią koleżanką. 

Jasne stanowisko

Stanowisko Kościoła katolickiego (i niestety właściwie tylko jego) w sprawie mordowania nienarodzonych dzieci jest niezmiennie negatywne. Dał temu wielokrotnie wyraz święty Jan Paweł II w swoich encyklikach i przemówieniach.

Dla świętego papieża Polaka aborcja była najbardziej plugawą formą mordu. Papież w „Evangelium vitae” pisał, że „wśród wszystkich przestępstw przeciw życiu, jakie człowiek może popełnić, przerwanie ciąży ma cechy, które czynią z niego występek szczególnie poważny i godny potępienia. Sobór Watykański II określa je wraz z dzieciobójstwem jako >>okropne przestępstwa<<”.

Plugawość zbrodni aborcji Jan Paweł II widział w tym, że: „tym, kto zostaje zabity, jest istota ludzka u progu życia, a więc istota najbardziej niewinna, jaką w ogóle można sobie wyobrazić: nie sposób uznać jej za napastnika, a tym bardziej za napastnika niesprawiedliwego! Jest ona słaba i bezbronna do tego stopnia, że jest pozbawiona nawet tej znikomej obrony, jaką stanowi dla nowo narodzonego dziecka jego błagalne kwilenie i płacz. Jest całkowicie powierzona trosce i opiece tej, która nosi ją w łonie. Ale czasem to właśnie ona, matka, podejmuje decyzję i domaga się zabójstwa tej istoty, a nawet sama je powoduje”.

Ojciec święty nie znajdował żadnego usprawiedliwienia dla aborcji. W swej encyklice „Evangelium vitae” stwierdził, że „świadoma i dobrowolna decyzja pozbawienia życia niewinnej istoty ludzkiej jest zawsze złem z moralnego punktu widzenia i nigdy nie może być dozwolona ani jako cel, ani jako środek do dobrego celu. Jest to bowiem akt poważnego nieposłuszeństwa wobec prawa moralnego, co więcej, wobec samego Boga, jego twórcy i gwaranta; jest to akt sprzeczny z fundamentalnymi cnotami sprawiedliwości i miłości”.

W swojej encyklice Papież Polak zacytował deklaracje Kongregacji Nauki Wiary, która stwierdziła „nic i nikt nie może dać prawa do zabicia niewinnej istoty ludzkiej, czy to jest embrion, czy płód, dziecko czy dorosły, człowiek stary, nieuleczalnie chory czy umierający. Ponadto nikt nie może się domagać, aby popełniono ten akt zabójstwa wobec niego samego lub wobec innej osoby powierzonej jego pieczy, nie może też bezpośrednio ani pośrednio wyrazić na to zgody. Żadna władza nie ma prawa do tego zmuszać ani na to przyzwalać”.

Święty Jan Paweł II w homilii w czasie Mszy świętej odprawionej na lotnisku wojskowym w Radom w 1991 roku stwierdził, że do „cmentarzyska ofiar ludzkiego okrucieństwa w naszym stuleciu dołącza się inny jeszcze wielki cmentarz: cmentarz nienarodzonych, cmentarz bezbronnych, których twarzy nie poznała nawet własna matka, godząc się lub ulegając presji, aby zabrano im życie, zanim jeszcze się narodzą. A przecież już miały to życie, już były poczęte, rozwijały się pod sercem swych matek, nie przeczuwając śmiertelnego zagrożenia. A kiedy już to zagrożenie stało się faktem, te bezbronne istoty ludzkie usiłowały się bronić”.

Przyczyny, dla których Kościół katolicki występuje przeciw aborcji, wyjaśnił święty Jan Paweł II w swej encyklice „Evangelium vitae”, pisząc, że „Jesteśmy dziś świadkami deptania fundamentalnego prawa do życia wielkiej rzeszy słabych i bezbronnych istot ludzkich, jakimi są zwłaszcza dzieci jeszcze nienarodzone. Jeżeli u schyłku ubiegłego stulecia Kościół nie mógł milczeć wobec istniejących wówczas form niesprawiedliwości, tym bardziej nie wolno mu milczeć dzisiaj, gdy obok dawnych niesprawiedliwości społecznych, niestety nie wszędzie jeszcze przezwyciężonych, w wielu częściach świata obserwujemy zjawiska większej jeszcze niesprawiedliwości i ucisku, mylnie nieraz uważane za dowód postępu na drodze do ustanowienia nowego porządku światowego”.

Ekspansja cywilizacji śmierci finansowana jest przez globalne koncerny

W swym nauczaniu Papież Polak nie ukrywał, że ekspansja cywilizacji śmierci finansowana jest przez globalne koncerny. W swej encyklice „Evangelium vitae” biskup Rzymu pisał, że „aby ułatwić rozpowszechnianie stosowania aborcji, zainwestowano i nadal inwestuje się ogromne fundusze w produkcję środków farmaceutycznych, pozwalających na zabicie płodu w łonie matki w taki sposób, że nie jest konieczna pomoc lekarza. Wydaje się, że prawie wyłącznym celem badań naukowych w tej dziedzinie jest uzyskiwanie produktów coraz prostszych w użyciu i coraz skuteczniej niszczących życie, a zarazem pozwalających na wykonywanie przerywania ciąży bez żadnej społecznej kontroli i odpowiedzialności”.

Uwadze świętego Jana Pawła II w „Evangelium vitae” nie umknęło, że aborcja finansowana jest ze środków zrabowanych przez władze podatnikom, i traktowana przez społeczeństwo jako świadczenie socjalne. Papież stwierdzał: „pragniemy jednak zwrócić szczególną uwagę na inny rodzaj zagrożeń wymierzonych przeciw życiu poczętemu lub życiu, które zbliża się do końca: dostrzegamy w nich nowe aspekty, nieznane w przeszłości oraz problemy niezwykłej wagi, związane z faktem, że w świadomości zbiorowej te zamachy na życie tracą stopniowo charakter »przestępstwa« i w paradoksalny sposób zyskują status »prawa«, do tego stopnia, że żąda się uznania ich pełnej legalności przez państwo, a następnie wykonywania ich bezpłatnie przez pracowników służby zdrowia. Zamachy te uderzają w ludzkie życie, gdy jest ono najsłabsze i całkiem pozbawione możliwości obrony. Jeszcze groźniejszy jest fakt, że w dużej mierze dochodzi do nich w gronie rodziny i za sprawą rodziny, która przecież ze swej natury powinna być ''sanktuarium życia''”.

W swoim nauczaniu święty Jan Paweł II zawsze potępiał wszelkie ustawowe formy dopuszczalności aborcji. Papież w encyklice „Evangelium vitae” jednoznacznie stwierdzał, że „ustawy, które dopuszczają bezpośrednie zabójstwo niewinnych istot ludzkich, poprzez przerywanie ciąży i eutanazję, pozostają w całkowitej i nieusuwalnej sprzeczności z nienaruszalnym prawem do życia, właściwym wszystkim ludziom, i tym samym zaprzeczają równości wszystkich wobec prawa”.

Święty w „Evangelium vitae” uznawał, że liberalizacja aborcji przejawem totalitaryzmu. Zdaniem papieża „pierwotne i niezbywalne prawo do życia staje się przedmiotem dyskusji lub zostaje wręcz zanegowane na mocy głosowania parlamentu, lub z woli części społeczeństwa, choćby nawet liczebnie przeważającej. Jest to zgubny rezultat nieograniczonego panowania relatywizmu: ''prawo'' przestaje być prawem, ponieważ nie jest już oparte na mocnym fundamencie nienaruszalnej godności osoby, ale zostaje podporządkowane woli silniejszego. W ten sposób demokracja, sprzeniewierzając się własnym zasadom, przeradza się w istocie w system totalitarny. Państwo nie jest już ''wspólnym domem'', gdzie wszyscy mogą żyć zgodnie z podstawowymi zasadami równości, ale przekształca się w państwo tyrańskie, uzurpujące sobie prawo do dysponowania życiem słabszych i bezbronnych, dzieci jeszcze nienarodzonych”

Zdaniem świętego Jana Pawła II, wyrażonym w Warszawie w przemówieniu do Konferencji Episkopatu Polski, biskupów z zagranicy, oraz do przełożonych zgromadzeń zakonnych, podczas swojej pielgrzymki w 1991, „kardynałowie wraz z Papieżem potwierdzają przede wszystkim świętą nienaruszalność życia ludzkiego, które jest darem Bożym, a dzisiaj bezpośrednio zagrożone od samego początku przez rozpowszechnioną w sposób zastraszający praktykę aborcji, uznawaną także przez prawo, do czego dziś dochodzą jeszcze niedopuszczalne manipulacje genetyczne. Rozpowszechniana coraz bardziej, nawet wśród osób z natury szlachetnych, mentalność pobłażająca praktykom zabijania nienarodzonych, prowadzi również nieuchronnie do akceptacji innej formy bezpośredniego niszczenia życia, zarówno ludzi starych, jak i inwalidów czy też ludzi upośledzonych fizycznie lub psychicznie, czyli do eutanazji”.

Nauczanie Kościoła katolickiego, wyrażone przez świętego papieża Jana Pawła II, musi stać się podstawą działań wszystkich polskich patriotów. Podstawą budowy Polski chroniącej przyrodzone prawa i wolności obywatelskie od poczęcia. Wszelkie w tym przeszkody, od integracji z Unią Europejską, poprzez działalność polityków podszywających się pod katolicyzm, patriotyzm i konserwatyzm, muszą być pokonane.

Aborcja to ordynarne morderstwo niewinnego człowieka. Życie człowieka zaczyna się w momencie poczęcia. Ludzi niewinnych nie wolno zabijać (można zabijać ludzi winnych agresorów na wojnie czy morderców albo pedofilów).

Wspieranie aborcji, czyli mordowanie nienarodzonych ma też na celu osłabienie narodu. Doskonale rozumieli to Niemcy. To właśnie 80 lat temu narodowo socjalistyczne Niemcy okupujące ziemie polskie, by było coraz mniej Polaków, wprowadziły aborcje bez ograniczeń dla Polek.

Społeczny projekt ustawy „Aborcja to Zabójstwo”

80 lat później za zabijaniem polskich dzieci zagłosowali posłowie (w tym i posłowie PiS), odrzucając społeczny projekt ustawy „Aborcja to Zabójstwo”, przewidujący zakaz promowania aborcji i karanie za pomoc w mordowaniu nienarodzonych dzieci.

Wniosek o odrzucenie projektu w pierwszym czytaniu poparli (czyli głosowali za aborcją) posłowie partii Wolnościowcy Artur Dziambor i Jakub Kulesza. Wstrzymał się od głosowania, czyli nie był za pracami nad ustawą antyaborcyjną (czyli w opinii przeciwników aborcji był za aborcją) Stanisław Tyszka z Konfederacji. Oznacza to, że dla wyborcy katolickiego, konserwatywnego, narodowego, prawicowego miejsce posłów Dziambora, Kuleszy i Tyszki jest na śmietniku polskiej polityki.

Przeciwko odrzuceniu ustawy, czyli za pracami nad nią (czyli za życiem i przeciwko aborcji) głosował Dobromir Sośnierz z Wolnościowców i posłowie Konfederacji (Konrad Berkowicz, Krystian Kamiński, Michał Urbaniak, Krzysztof Bosak, Janusz Korwin-Mikke, Robert Winnicki, Grzegorz Braun i Krzysztof Tuduj).

W polskiej polityce nie ma też miejsca dla polityków PO, Koalicji Polskiej, Lewicy, Polski 2050, Porozumienia, Lewicy Demokratycznej — wszyscy oni głosowali za odrzuceniem społecznego projektu antyaborcyjnego, czyli w opinii obrońców życia za aborcją. Podobnie w polskiej polityce nie ma miejsca dla większości posłów PiS.

Na posłów proaborcyjnych katolik nie może głosować. Proaborcyjni posłowie nie mogą przyjmować komunii świętej, a jeżeli to robią, jest to grzech świętokradztwa.

Zobacz także: Fałszywe oskarżenia o pedofilię w Kościele. Przykład kardynała George'a Pella

Kto jak głosował?

Za odrzuceniem społecznego projektu antyaborcyjnego, czyli w opinii przeciwników aborcji za aborcją, głosowali tacy posłowie PiS jak:
1. Adamczyk Andrzej
2. Andzel Waldemar
3. Arent Iwona
4. Ast Marek
5. Bartosik Ryszard
6. Borowiak Joanna
7. Bortniczuk Kamil
8. Borys-Szopa Bożena
9. Cymański Tadeusz
10. Czarnecki Przemysław
11. Czarnecki Witold
12. Czarnek Przemysław
13. Czartoryski Arkadiusz
14. Czerwińska Anita
15. Czochara Katarzyna
16. Dobrzyński Leszek
17. Drabek Przemysław
18. Dworczyk Michał
19. Dziuk Barbara
20. Emilewicz Jadwiga
21. Fogiel Radosław
22. Gembicka Anna
23. Giżyński Szymon
24. Gliński Piotr
25. Golińska Małgorzata
26. Gonciarz Jarosław
27. Gróbarczyk Marek
28. Gut-Mostowy Andrzej
29. Hoc Czesław
30. Hoffmann Zbigniew Grzegorz
31. Horała Marcin
32. Hreniak Paweł
33. Kaczyński Jarosław
34. Kamiński Mariusz
35. Kołakowski Lech
36. Kossakowski Wojciech
37. Kowalczyk Henryk
38. Kowalczyk Leszek
39. Krajewski Jarosław
40. Krasulski Leonard
41. Król Piotr
42. Krupka Anna
43. Kryj Andrzej
44. Kubiak Marta
45. Kuchciński Marek
46. Kwiecień Anna
47. Kwitek Marek
48. Lichocka Joanna
49. Lipiec Krzysztof
50. Ławniczak Tomasz
51. Maląg Marlena Magdalena
52. Mateusiak-Pielucha Beata
53. Matuszny Kazimierz
54. Mosiński Jan
55. Mularczyk Arkadiusz
56. Ociepa Marcin
57. Olejniczak Waldemar
58. Osuch Jacek
59. Pamuła Teresa
60. Pawłowska Monika
61. Piecha Bolesław
62. Piechowiak Grzegorz
63. Pieczarka Anna
64. Płażyński Kacper
65. Pogoda Szymon
66. Porowska Violetta
67. Porzucek Marcin
68. Puda Grzegorz
69. Rau Zbigniew
70. Romanowski Rafał
71. Rusecka Urszula
72. Rychlik Paweł
73. Sasin Jacek
74. Schmidt Anna
75. Schreiber Łukasz
76. Sipiera Zdzisław
77. Smoliński Kazimierz
78. Sobolewski Krzysztof
79. Soboń Artur
80. Soin Agnieszka
81. Sójka Katarzyna
82. Stachowiak-Różecka Mirosława
83. Suski Marek
84. Szałabawka Artur
85. Szczurek-Żelazko Józefa
86. Szefernaker Paweł
87. Szlachta Andrzej
88. Szwed Stanisław
89. Szymańska Ewa
90. Śniadek Janusz
91. Świat Jacek
92. Terlecki Ryszard
93. Tomaszewski Włodzimierz
94. Wassermann Małgorzata
95. Wawrzyk Piotr
96. Witek Elżbieta
97. Wojciechowski Grzegorz
98. Zagórski Marek
99. Zubowski Wojciech
100. Zyska Ireneusz

W polityce nie ma też miejsca dla tych posłów PiS, którzy się wstrzymali i nie poparli prac nad społecznym projektem ustawy antyaborcyjnej, czyli zdaniem przeciwników aborcji faktycznie poparli aborcje:
1. Babalski Zbigniew
2. Babinetz Piotr
3. Bartuś Barbara
4. Cicholska Anna Ewa
5. Duszek Marcin
6. Filipiak Ewa
7. Gosiewska Małgorzata
8. Gwiazdowski Kazimierz
9. Latos Tomasz
10. Machałek Marzena
11. Milczanowska Anna
12. Nowicka Danuta
13. Paluch Anna
14. Piontkowski Dariusz
15. Sellin Jarosław
16. Skwarek Sławomir
17. Szynkowski vel Sęk Szymon
18. Wargocka Teresa
19. Warwas Robert
20. Warzecha Jan
21. Zieliński Tomasz

Biorąc pod uwagę kwestie życia nienarodzonych dzieci, można zagłosować na tych posłów PiS, którzy głosowali za pracami nad społecznym projektem, czyli za życiem. Tylko tacy posłowie mają prawo przyjmować komunię świętą.

Mniejszość posłów PiS głosowała przeciwko aborcji:
1. Andruszkiewicz Adam
2. Ardanowski Jan Krzysztof
3. Baszko Mieczysław
4. Bąk Dariusz
5. Bochenek Rafał
6. Buda Waldemar
7. Chmielowiec Zbigniew
8. Choma Kazimierz
9. Chorosińska Dominika
10. Chrzan Tadeusz
11. Dąbrowska-Banaszek Anna
12. Dolata Zbigniew
13. Dorywalski Bartłomiej
14. Duda Elżbieta
15. Duda Jan
16. Dziedziczak Jan
17. Galemba Leszek
18. Gawęda Adam
19. Gawron Andrzej
20. Gaża Grzegorz
21. Glenc Teresa
22. Głuchowski Krzysztof
23. Gołojuch Kazimierz
24. Gosek Mariusz
25. Górska Agnieszka
26. Górski Maciej
27. Gwóźdź Marcin
28. Jach Michał
29. Janowska Małgorzata
30. Kaczmarczyk Norbert
31. Kaczyński Filip
32. Kaleta Piotr
33. Kaleta Sebastian
34. Kałużny Mariusz
35. Kanthak Jan
36. Kapinos Fryderyk
37. Kosztowniak Andrzej
38. Kownacki Bartosz
39. Kozanecka Ewa
40. Kozik Krzysztof Janusz
41. Kurowska Maria
42. Kurowski Władysław
43. Kurzępa Jacek
44. Lorek Grzegorz
45. Łapiak Aleksandra
46. Macierewicz Antoni
47. Malik Ewa
48. Małecki Jerzy
49. Materna Jerzy
50. Matusiak Grzegorz
51. Matuszewski Marek
52. Milewski Daniel
53. Moskal Kazimierz
54. Mrówczyński Aleksander
55. Murdzek Wojciech
56. Olszewski Dariusz
57. Ozdoba Jacek
58. Paul Jerzy
59. Płonka Elżbieta
60. Polaczek Jerzy
61. Polak Marek
62. Polak Piotr
63. Sak Piotr
64. Siarka Edward
65. Siarkowska Anna Maria
66. Stefaniuk Dariusz
67. Strzałka Beata
68. Szulowski Krzysztof
69. Śnieżek Adam
70. Tchórzewski Krzysztof
71. Telus Robert
72. Tułajew Sylwester
73. Uruski Piotr
74. Uściński Piotr
75. Warchoł Marcin
76. Wąsik Maciej
77. Wesoły Marek
78. Wicher Patryk
79. Wojtyszek Agata Katarzyna
80. Woś Michał
81. Woźniak Grzegorz Adam
82. Woźniak Tadeusz
83. Wójcik Michał
84. Zawiślak Sławomir
85. Zielińska Elżbieta
86. Zieliński Jarosław
87. Ziobro Zbigniew
88. Żalek Jacek