Dlaczego święci się wianki na zakończenie oktawy Bożego Ciała? Długoletnia tradycja ludowa, która przetrwała do dzisiaj. Sprawdź co robiono z wiankami i co oznaczają
W czwartek kończy się Oktawa Bożego Ciała, czyli okres ośmiu dni, podczas których po Mszy świętej codziennie odbywają się procesje z Najświętszym Sakramentem. Zobacz dlaczego w tym dniu święci się wianki.
- Tydzień po uroczystości Bożego Ciała, na zakończenie oktawy następuje procesja do czterech ołtarzy.
- W tym dniu ponownie kapłan odczytuje Ewangelię przeznaczoną na każdy ołtarz, na którym spoczywa Jezus Chrystus w monstrancji.
- Również w czwartek na zakończenie oktawy Bożego Ciała świeci się wianki przygotowane przez wiernych.
- Zobacz także: Obrońcy życia są zaniepokojeni słowami Morawieckiego o aborcji. Napisali list otwarty do Jarosława Kaczyńskiego
W czwartek kończy się Oktawa Bożego Ciała, podczas których po Mszy świętej codziennie odbywają się procesje z Najświętszym Sakramentem. Wierni proszą Boga w modlitwach, śpiewach, litaniach i suplikacjach, aby darzył łaską i w swej dobroci otaczał opieką rodziny, Ojczyznę, łąki, lasy i pola, aby ziemia wolna od wszelkich klęsk żywiołowych wydała obfite plony i pomyślnie przebiegły zbiory.
Czytaj więcej: Atak na księdza we Francji. Grupa uszkodziła ogrodzenie plebanii...bo chciała odzyskać piłkę. Kapłan zwrócił tylko napastnikom uwagę
Poświęcenie wianków na zakończenie oktawy Bożego Ciała
W czwartek na zakończenie Oktawy kapłan święci przyniesione przez wiernych wianki uplecione z kwiatów i ziół leczniczych, symbolu Bożych darów, jakimi Stwórca hojnie obdarzył ziemię, ludzi i wszelkie stworzenie.
Do dziś powszechna jest wiara w moc leczniczą i ochronną wianuszków uplecionych się z kwitnącego rozchodnika, macierzanki, mięty, rumianku, kopytnika, koniczyny, jaśminu i róż, podobnie jak gałązek brzozy wziętych z czterech ołtarzy podczas procesji Bożego Ciała. Chronią one przed burzami i pożarami, przed gradobiciem i szkodnikami na polach. Pokruszone ziele z wianków stosowano do sporządzania leczniczych herbat oraz do okadzania roślin i zwierząt, także domów przed złymi mocami.
Wianek powieszony w oknie, nad drzwiami wejściowymi lub zatknięty za obraz przechowuje się przez cały rok, aż do następnej Oktawy, a po roku można go spalić; nie wolno go wyrzucić, gdyż jest poświęcony.
Przynosimy dzisiaj wianki splecione z pierwszych kwiatów i ziół leczniczych i prosimy Boga, aby swoją wszechmocną opieką otaczał nasze pola, łąki i lasy, strzegł ich przed zatruciem i zniszczeniem oraz pozwolił im wydać obfite owoce dla naszego dobra.
Źródło: pakosc-kalwaria.franciszkanie.net
