• W Watykanie rozpoczął się Synod, który został poprzedzony tzw. drogą synodalną, która zaangażowała tysiące Katolików na całym świecie.
• Teraz biskupi i kardynałowie będą dyskutować nad wprowadzeniem zmian w Kościele.
• Tymczasem pięciu kardynałów o poglądach bardziej konserwatywnych napisało list do papieża Franciszka.
• Zobacz także: 77 lat temu wydano wyroki w procesie przywódców Niemiec nazistowskich. Norymberga – czyli denazyfikacja, której nie było

Pięciu kardynałów zgłosiło do papieża Franciszka wątpliwości doktrynalne. Pod zapytaniem skierowanym 10 lipca do papieża Franciszka podpisali się kardynałowie Walter Brandmuller z Niemiec, Raymond Burke ze Stanów Zjednoczonych Sandoval Iniguez z Meksyku, Robert Sarah z Gwinei oraz Joseph Zen, były biskup Hongkongu.

W związku z brakiem satysfakcjonującej odpowiedzi kardynałowie opublikowali zawiadomienie skierowane do wiernych w Chrystusie. Duchowni zamieścili w nim pytania o kościelną doktrynę, aby uzyskać jasną odpowiedź opartą na odwiecznej doktrynie i dyscyplinie Kościoła. Wysłanie pytań samo w sobie nie jest niczym niezwykłym i są składane rutynowo, jednak niecodzienny jest fakt ich upublicznienia.

Pięciu kardynałów informuje, że wystosowało pytania zgodnie ze swoim obowiązkiem pomagania papieżowi w świetle różnych deklaracji wysoko postawionych prałatów, które są otwarcie sprzeczne ze stałą doktryną i dyscypliną Kościoła, i które wywołały i nadal wywołują wielkie zamieszanie i popadanie w błędy wśród wiernych i innych osób dobrej woli.

Duchowni dodali, że pierwotne pytania wysłali 10 lipca i odpowiedź dostali już 11 lipca. Nie upublicznili jednak jej treści. Nie byli jednak z niej usatysfakcjonowani i jeszcze raz zwrócili się do papieża z przeformułowanymi pytaniami, które wysłali 21 sierpnia. Do tej pory nie otrzymali odpowiedzi.

Czytaj więcej: Problemy w niemieckich seminariach. Klerycy ukrywają swoje związki intymne oraz homoseksualizm. Bp Batzing nie widzi w tym problemu

Jak brzmiały pytania piątki kardynałów do papieża Franciszka?

Pytania kardynałów w nowej wersji brzmią:

• Czy jest możliwe, aby Kościół nauczał dziś doktryn sprzecznych z tymi, których nauczał wcześniej w sprawach wiary i moralności, czy to przez papieża ex cathedra, czy w definicjach soboru ekumenicznego, czy w zwykłym powszechnym magisterium biskupów rozproszonych po całym świecie?
• Czy jest możliwe, że w pewnych okolicznościach pastor mógłby pobłogosławić związki między osobami homoseksualnymi, sugerując w ten sposób, że zachowanie homoseksualne jako takie nie byłoby sprzeczne z prawem Bożym i drogą danej osoby do Boga? Z tym pytaniem wiąże się potrzeba postawienia kolejnego: Czy nauczanie podtrzymywane przez powszechne magisterium zwyczajne, że każdy akt seksualny poza małżeństwem, a w szczególności akty homoseksualne, stanowi obiektywnie ciężki grzech przeciwko prawu Bożemu, niezależnie od okoliczności, w jakich ma miejsce i intencji, z jaką jest realizowany, jest nadal aktualne?
• Czy Synod Biskupów, który ma się odbyć w Rzymie i który obejmuje jedynie wybraną reprezentację pasterzy i wiernych, będzie sprawował, w kwestiach doktrynalnych lub duszpasterskich, w których zostanie wezwany do wyrażenia się, najwyższą władzę kościelną, która należy wyłącznie do Papieża Rzymu i, una cum capite suo, do Kolegium Biskupów?
• Czy w przyszłości Kościół będzie mógł udzielać święceń kapłańskich kobietom, zaprzeczając tym samym, że wyłączne zastrzeżenie tego sakramentu dla ochrzczonych mężczyzn należy do samej istoty sakramentu święceń, którego Kościół nie może zmienić?
• Czy penitent, który przyznając się do grzechu, odmawia w jakikolwiek sposób wyrażenia zamiaru niepopełniania go ponownie, może ważnie otrzymać sakramentalne rozgrzeszenie?