Ile płaci się za zwycięstwa i medale na igrzyskach?
W ostatnich dziesięcioleciach Międzynarodowy Komitet Olimpijski znacznie zwiększył swoje przychody z Igrzysk Olimpijskich. Te ogromne sumy są rozdzielane między kraj goszczący, międzynarodowe federacje i krajowe organizacje sportowe, ale sportowcy, bohaterowie wydarzenia, pozostają bez wynagrodzenia finansowego. Co zaskakujące, na Igrzyskach Olimpijskich zwycięzcy i medaliści otrzymują jedynie chwałę i medale, często z minimalną zawartością metali szlachetnych. Nie ma nagród pieniężnych od MKOl za wysokie miejsca.
Co ciekawe, fanom sportu często udaje się zarobić nawet więcej niż samym uczestnikom olimpiady. Na przykład bukmacher i kasyno Boomerang Bet oferuje tak hojne bonusy, że nawet początkujący gracz z minimalnym depozytem może wygrać milion. Ponadto klienci klubu hazardowego często wybierają zakłady na automatach, gdzie wygrane mogą osiągnąć ponad pięć milionów euro.
Brak nagród i punktów rankingowych (jak na przykład w tenisie) utrudnia udział w Igrzyskach Olimpijskich gwiazdom sportu zawodowego, takim jak gracze NBA i MLB, a także uczestnikom tras tenisowych i golfowych. W rezultacie rządy krajowe i krajowe komitety olimpijskie starały się zaradzić tej sytuacji, wprowadzając premie za osiągnięcia na igrzyskach. Formy płatności i źródła finansowania różnią się, więc porównywanie premii w różnych krajach nie zawsze jest poprawne. Na przykład amerykańscy sportowcy konsekwentnie zdobywają ponad sto nagród na Letnich Igrzyskach Olimpijskich, podczas gdy Singapur, który płaci hojne premie, zdobył tylko jeden złoty medal olimpijski w swojej historii. Niemniej jednak, ogólne trendy stają się widoczne.
Tajne premie w Chinach
Po pierwsze, warto zauważyć, że kraje takie jak Wielka Brytania, Nowa Zelandia, Norwegia i Szwecja nie biorą udziału w wyścigu o nagrody pieniężne. Kraje te tradycyjnie nie wypłacają nagród pieniężnych swoim medalistom. Sportowcy w tych krajach zarabiają wyłącznie od sponsorów. Rola rządu, krajowych komitetów olimpijskich i lokalnych federacji ogranicza się do wspierania finansowania szkoleń, trenerów i personelu.
Po drugie, niektóre kraje nie ujawniają wysokości swoich nagród pieniężnych. Na przykład wiadomo, że w 2008 roku Chiny wypłaciły mistrzom około 50 000 dolarów, ale od tego czasu nie było żadnych informacji na ten temat.
Po trzecie, kraje stosują różne systemy i kwoty płatności. Singapur od dawna utrzymuje się na pierwszym miejscu pod względem premii za mistrzostwo, która wynosi $737,000. Osiągnięcie to staje się jednak łatwiejsze, gdy weźmie się pod uwagę, że singapurscy sportowcy nie zdobyli ani jednego medalu na ostatnich Letnich Igrzyskach Olimpijskich Tokio 2020. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę całkowite płatności kraju na rzecz medalistów, chociaż porównanie tych liczb może być trudne ze względu na wahania kursów walut i fakt, że płatności mogą trafiać nie tylko do medalistów, ale także do trenerów (aw niektórych przypadkach do federacji krajowych). Ponadto istnieje różnica między sportami indywidualnymi i zespołowymi.
Narodowy Komitet Olimpijski USA (w przeciwieństwie do wielu krajów, w których premie wypłacane są przez rząd, w USA robi to organizacja publiczna), pierwsze miejsce w klasyfikacji drużynowej na Igrzyskach Olimpijskich Tokio 2020 kosztowało 9 milionów dolarów. Jednocześnie premie za złoto dla amerykańskich sportowców są dość skromne w porównaniu z innymi wiodącymi krajami sportowymi: $37,500, podczas gdy reprezentacje Włoch i Węgier płacą odpowiednio $212,000 i $166,000.
Składki za Igrzyska Olimpijskie w Paryżu w 2024 roku nie są jeszcze znane, ale prawdopodobnie pozostaną na podobnym poziomie. Znaczące zmiany w tym obszarze są rzadkością, gdyż takie kwoty są stosunkowo niewielkie dla budżetów państwowych, choć mogą wydawać się znaczące dla sportowców z mniej popularnych dyscyplin.
