• Od początku wojny na Ukrainie, Rosjanie dokonują nie tylko zbrodni wojennych, ale również kradną sprzęt na okupowanych terenach.
• Niestety jak informują różne agencje i organizacje humanitarne, Rosjanie porywają ukraińskie dzieci, szczególnie umieszczone w domach dziecka.
• Zwierzchnik ukraińskich grekokatolików abp. Światosław Szewczuk przypomina o tragedii ukraińskich dzieci oraz wskazuje na rzeczywistą liczbę poszkodowanych.

W swoim niedzielnym orędziu abp. Światosław Szewczuk podkreślił, że ostatni tydzień był szczególnie naznaczony podobnymi atakami na spokojne miasta i wsie ukraińskie.

Zwierzchnik ukraińskich grekokatolików podkreślił, że oczywistym celem Rosji jest zabicie cywilów, którzy śpią w swoich mieszkaniach. W nocy jest najbardziej prawdopodobne, że będą w swoich łóżkach – stąd masowe nocne ataki. Arcybiskup dodał, że naród ukraiński „jak nigdy dotąd” przeżywa Wielki Post poprzez modlitwę w działaniu. Wiąże się to także z solidarnością i ratowaniem ludzkiego życia.

Hierarcha mówiąc o tym, że najbardziej boli, gdy myśli się o dzieciach będących ofiarami ataków ze strony Rosjan.

Dzieci wojny to jedna z najbardziej bezbronnych warstw naszego społeczeństwa i narodu. Widzieliśmy sytuacje, kiedy dziecko, które było świadkiem zabójstwa, śmierci człowieka, oniemiało, straciło mowę z powodu doświadczonego oraz przeżytego przerażenia - powiedział abp. Światosław Szewczuk.

Czytaj więcej: Militarna porażka Kremla na Ukrainie. Pieskow nie miał dobrych wiadomości dla rosyjskich urzędników

Rosyjskie porwania dzieci na Ukrainie

Przypomniał również o uprowadzeniu przez Rosjan ponad 16 tysięcy dzieci, które siłą odebrano rodzinom i wmówiono, że zostały przez nie porzucone. Zaznaczył, że mowa tylko o oficjalnie potwierdzonej liczbie, podczas gdy rzeczywista liczba dzieci będących ofiarami rosyjskiej przemocy przez uprowadzenie czy eksmisję może sięgać nawet setek tysięcy.

Podziękował również instytucjom międzynarodowym, które uznały za zbrodnię wojenną zabranie ukraińskich dzieci. Zauważył, że niektórym udało się wrócić do domu i opowiedzieć historie, które są świadectwem przeżytego okrucieństwa. Podkreślił, że potrzebują one naszej szczególnej opieki.