34. rocznica okrągłego stołu – czyli jak Kwaśniewski, Wałęsa, bracia Kaczyńscy, Kiszczak, Miller, Olszewski, Mazowiecki, Geremek, Kuroń, Michnik, fundamenty III RP wykuwali
Po dwóch miesiącach obrad 34 lat temu, 5 kwietnia 1989 roku, zakończyły się obrady okrągłego stołu, przy którym komuniści zawarli porozumienie z wybranymi przez siebie przedstawicielami opozycji. Porozumienie to stało się fundamentem postkomunistycznej III RP.
W obradach Okrągłego Stołu wzięło udział 452 osób
Obrady miały miejsce w Pałacu Namiestnikowskim, który dziś pełni funkcję siedziby prezydenta. Jawne obrady w Warszawie były poprzedzone, trwającymi od 1988 roku, tajnymi obradami oraz fraternizacją komunistów i dobranych przez nich najważniejszych opozycjonistów w Warszawie i Magdalence.
Ustalenia okrągłego stołu zakładały: wolne wybory do senatu i do 35% miejsc w sejmie (65% była zagwarantowana dla komunistów i ich koalicjantów), wybór przez sejm i senat prezydenta RP, legalizację Solidarności, reaktywację „Tygodnika Solidarność” i pół godzinną audycję opozycji raz w tygodniu w TVP.
Najbardziej znanymi uczestnikami rozmów przy Okrągłym Stole byli: Lech Wałęsa, Aleksander Kwaśniewski, Lech Kaczyński, Czesław Kiszczak, Tadeusz Mazowiecki, Leszek Miller, Jan Olszewski, Jarosław Kaczyński, Zbigniew Bujak, Władysław Frasyniuk, Bronisław Geremek, Jacek Kuroń, Tadeusz Mazowiecki, Adam Michnik, Jerzy Turowicz, Andrzej Wielowieyski, Janusz Onyszkiewicz, Jerzy Urban, Grzegorz Kołodko, Ireneusz Sekuła, Marcin Święcicki.
Zobacz także: Łukaszenka postraszy Litwę? Niepokojące ruchy wojsk
Ustalenia Okrągłego Stołu były zgodne z sowieckim planem transformacji ustrojowej
Obrady Okrągłego Stołu znajdowały się pod pełną kontrolą sprawującego dyktatorską władzę Wojciecha Jaruzelskiego. Służba Bezpieczeństwa dostarczała mu nieustannie informacje od agentury i z podsłuchów. SB uznawała, poczynaniami opozycji przy Okrągłym Stole kierował Michnik i Geremek. Michnik i Geremek mieli niepokoić się tym, że Wałęsa nie jest im w pełni posłuszny, tylko słucha rad przedstawicieli Kościoła katolickiego.
Z zachowania komunistów można odnieść wrażenie, że nie zdawali oni sobie sprawy z nienawiści, jaką darzyło ich społeczeństwo. Całkowita klęska komunistów w wyborach 4 czerwca była dla nich zaskoczeniem. Na szczęście dla komunistów, dopuścili oni do zaistnienia na scenie politycznej tylko tych opozycjonistów, którzy nie byli zainteresowani dekomunizacją, lub nie byli zdolni do jej przeprowadzenia.
Ustalenia Okrągłego Stołu były zgodne z sowieckim planem transformacji ustrojowej, wymuszonej bankructwem gospodarki komunistycznej. 28 kwietnia 1989 w Moskwie rządzący ZSRR Michaił Gorbaczow zapewnił Jaruzelskiego o swoim poparciu dla układów zawartych przy Okrągłym Stole.
